برای بسیاری از خانوادهها اتفاق میافتد در موقعیتی قرار بگیرند که ناچار شوند فرزند خود را برای مدتی در خانه تنها بگذارند. البته، تنها گذاشتن کودک در خانه راهحلی است که معمولا توصیه نمیشود. بنابراین، آن را تنها به عنوان آخرین گزینه ببینید. اگر فرزندتان در زمانهای معینی قرار است در خانه تنها بماند، بهتر است برای آن زمانها از قبل برنامهریزی داشته باشید. او را به کلاسهایی که علاقه دارد بفرستید، اجازه بدهید از فضای کتابخانه متناسب با سنش استفاده کند یا به منزل یکی از اقوام برود. این برنامهها به فرزند شما کمک میکند از وقتش بهتر استفاده کند و خیال شما هم راحتتر خواهد بود. با وجود این، در مواقعی، شرایط به گونهای پیش میرود که تنها گذاشتن کودک در خانه اجتنابناپذیر میشود. در این صورت چه باید کرد؟
از چه سنی؟
یکی از مهمترین سوالها در این زمینه این است که از چه سنی ميتوان کودک را در خانه تنها گذاشت. برخی کارشناسان بالاتر از 8 سال و بسیاری بالاتر از 10تا12 سال را سن شروع تنها گذاشتن کودک در خانه میدانند. بنابراین، اگر فرزند شما کمتر از 8 تا10 سال دارد، به هیچ عنوان به تنها گذاشتن او در خانه فکر هم نکنید. اگر سن او بیشتر است، میتوانید سایر شرایط لازم را در نظر بگیرید.